Sobotnia Rysianka

Wraz z Maciejem synem Kazimierza uradziliśmy, że w weekend trzeba się wybrać w góry, najlepiej w kierunku Rysianki. Brat odpadł wolał się powozić na Żarze kolejką i pozjeżdżać z górki. Ruszyliśmy zatem we dwójkę. Zaczęliśmy od Matyski i potem przez Przybędzę i żabnicę dotarliśmy na spokojnie na Halę Boraczą. Po szybkiej przerwie ruszyliśmy dalej, obierając zielony szlak na Halę Lipowską.

Tuż za Halą Boraczą © autochton

Był to strzał w dziesiątkę, szlakiem tym jedzie się na prawdę przyjemnie, choć chwilami bywa wąsko, a zbocze którym się podróżuje dość strome i lepiej przeprowadzać rower. Zmęczenie nie sięgało zenitu, ale tak czy siak człek się męczył :)

Dętka © autochton

Bez względu na wszystko jest to super trasa jeśli chodzi o podjazd i nie ma na niej wielu miejsc, w których rower wygodniej jest poprowadzić lub ponieść.

Skaliście i kamieniście po drodze © autochton

Kamienista ścieżka © autochton

Maciej syn Kazimierza w walce © autochton

Szybko udało nam się dotrzeć na Lipowską, gdzie tylko mignęliśmy i raz dwa wylądowaliśmy na Rysiance, gdzie ku swemu zaskoczeniu spotkałem znajomego, który tam mieszka, o czym zapomniałem kompletnie. Zatem dzięki jego uprzejmości posililiśmy się w schronisku po cenach hurtowych :)

Widoki z Rysianki © autochton

Długo nie siedzieliśmy szybko wróciliśmy na szlak i zjechaliśmy, chyba szlakiem czerwonym, kierowaliśmy się tym razem w stronę Cięciny trasą, którą kiedyś nieopatrznie wybrałem się z bratem na Romankę (więcej TUTAJ}. Polecam jako trasę zjazdową, ale nie podjazdową! To byłoby chyba na tyle :)